2018 05 De visdief, Aleid Offerhaus

Je hebt vogels, die namen hebben waar ze zich – als ze dat al zouden doen – niet voor hoeven te schamen. Denk aan goudhaantjes, zilvermeeuwen en parelhoenders, goudplevieren, krooneenden  en kwartelkoningen. Je hebt ook vogels  – zoals  papen, rotganzen, slechtvalken en visdieven – die het met minder moeten doen.

Eigenlijk is het gewoon niet aardig – het standpunt van de vissen even daargelaten –  om een vogel ‘Visdief ‘ te noemen, omdat ze toevallig van vis houdt, zeker de visdief niet, die prachtige kleine stern, die met haar komst de zomer aankondigt. Sinds er op onze eigenste golfbaan in een waterpartij een eilandje met kiezels is aangelegd, wat ieder jaar keurig van zijn begroeiing wordt ontdaan, zijn we in Amstelveen een kleine visdievenkolonie rijker.

En vissen kunnen ze, als de beste. Ik vermoed niet heel veel beter of slechter dan de meeste vogels die het van vis moeten hebben, maar op een of andere manier wordt de Visdief wel onder het boevengilde geschaard en blijven de andere sternen, futen, zeekoeten, albatrossen en aalscholvers buiten schot.

In andere talen komt ze er aanzienlijk beter van af. Haar officiële – Latijnse – naam is Sterna hirundo, zwaluw-stern. In het Engels heet ze weliswaar ‘Common tern’, gewone stern, maar in de volksmond mag ze zich tooien met de naam  ‘Zeezwaluw’. In het Frans heet ze officieel ‘Sterne pierregarin’, wat een verbastering is van peregrinus, een term die aangeeft dat ze overal en nergens is.

Ik vermoed dat haar reputatie iets te maken heeft met de prominente rol van de visserij in de geschiedenis van ons land, maar als je kijkt wat vissers vandaag de dag uit de zee halen, zou het misschien beter zijn om vissers visdieven te noemen dan die paar vogels die het in hun hoofd halen om van vis te leven.

Vliegen kunnen ze ook als de beste. Met hun gestroomlijnde lijfjes en hun puntige vleugels, zijn ze de acrobaten van het luchtruim, de snelheid van een Slechtvalk gecombineerd met de behendigheid van een zwaluw.

Driekwart van het jaar flierefluiten ze aan de West-Afrikaanse kust – zo’n 4-5000 km naar het zuiden  –  waar een aantal grote rivieren in zee uitmonden, een landschap dat vanuit het oogpunt van een Visdief verdacht veel lijkt op de Delta waarin wij leven. Een deel van die kust bestaat uit Mangroven, kustbossen met bomen waarvan de wortels in het zilte water staan, Tussen die wortels zwemmen heerlijke visjes rond, waar Sterna hirundo zich aan tegoed doet.

Ga zeker kijken op de golfbaan. Houd afstand, zo niet, dan zorgen de gealarmeerde visdiefouders er wel voor dat je dat doet. Ze doen niks, maar het blijft intimiderend, zo’n klein vogeltje dat met veel kabaal op hoge snelheid op je af komt vliegen. Respect!

Aleid Offermans
Natuurgids IVN Amstelveen

Het is verboden deze column te dupliceren of te gebruiken zonder uitdrukkelijke toestemming van de schrijver/fotograaf/tekena(a)res.